ریحانه

🔻سیاه و سفید بودجه 97 زیر ذره بین «دولت سایه»

نخستین نشست تخصصی نقد و بررسی «لایحه بودجه 97» با حضور دکتر جلیلی، دکتر میرکاظمی وزیر اسبق نفت و بازرگانی، دکتر عیوضلو رئیس سابق کارگروه طرح تحول ساختاری نظام بانکی، دکتر کریمی کارشناس بازار سرمایه، دکتر سلمانی کارشناس بودجه، و تعدادی از نمایندگان عضو کمیسیون تلفیق مجلس برگزار شد.

اهم سخنان کارشناسان در این نشست:

🔹لایحه بودجه 97 نسبت به رویکرد بودجه ریزی گذشته تغییر چندانی نداشته و این بودجه نیز به «هزینه های جاری» بیش از «هزینه های عمرانی» توجه داشته.

🔹در این لایحه عزمی برای کنترل اندازه دولت، به خصوص هزینه های جاری آن و همچنین تامین مالی مناسب و ساختارمند دولت وجود ندارد.

🔹در این لایحه هزینه های جاری دولت نسبت به قانون بودجه 96 حدود 8.91 درصد رشد و مخارج عمرانی دولت در لایجه بودجه 97 نسبت به سال گذشته 15% کاهش یافته! در حالی که مطابق با ماده 28 قانون برنامه ششم توسعه، دولت باید تا پایان سال 97 حداقل 5% هزینه های جاری را تقلیل دهد.

🔹 با این روند عملا کل منابع اقتصادی کشور گروگان هزینه های جاری دولت شده و مردمی کردن اقتصاد، رشد و توسعه بخش خصوصی، عمران و آبادانی کشور بر اساس توسعه زیرساخت ها و… تبدیل به موضوعات فراموش شده در اقتصاد می شوند.

🔹دغدغه امروز اقتصاد ایران اشتغال و معیشت است و باید مشخص شود 17 هزار میلیارد تومان حاصل از منابع بودجه که قرار است اهرم 15 هزار میلیارد تومان منابع صندوق توسعه ملی و همچنین 35 هزار میلیارد تومان منابع بانکی قرار گیرد با چه برنامه ای بناست که اشتغال زایی 980 هزار نفر را محقق کند؟

🔹 این لایحه صرفا به بیان ارقام هزینه ای کلی در ارتباط با اشتغال اشاره کرده و در ارتباط با برنامه عملیاتی خود در ارتباط با اشتغال هیچ بحثی را به میان نیاورده.

🔹 لحاظ سهم 32 درصدی صندوق توسعه ملی در لایحه بودجه 97 مطابق با سهم تعیین شده در قانون برنامه ششم توسعه و مطابق به سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی است اما بررسی لایجه نشان می دهد که دولت متاسفانه اقدام به استقراض دوباره منایع 12درصدی اضافه شده به صندوق توسعه ملی کرده، به طوری که در قانون بودجه 96 تسهیلات دریافتی دولت از صندوق 660 میلیارد تومان بوده اما در لایحه 97 این رقم به 21 هزار میلیارد تومان رسیده است.

🔹 هر چند متن قانون برنامه ششم توسعه و سیاست کلی اقتصاد مقاومتی رعایت شده اما روح آن که کاهش وابستگی بودجه دولت به نفت است نقض شده است.

🔹در واقع کل واسبتگی بودجه به فروش نفت حدود 35% است که 29% مربوط به واگذاری دارایی های سرمایه ای (عمدتا فروش نفت و میعانات گازی) و 6% مربوط به توسعه صندوق ملی است.
-ادعا می شود که 34% از کل بودجه بر اساس روش بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد نوشته شده اما در این باره چند نکته حایز اهمیت در رابطه با «ساختار بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد» وجود دارد که به نظر می رسد در بودجه 97 این موارد به درستی رعایت نشده:

1. شاخص باید مبتنی بر برنامه و اهداف دستگاه مربوطه تعیین گردد، لذا تصریح به اهداف و برنامه دستگاه ها برای وصول به شاخص های عملکردی ضروری است.
2. «هزینه یابی مبتنی بر فعالیت ها» از الزامات اصلی تدوین بودجه به این روش است که در این راستا باید فعالیت هایی که در جهت اهداف نیست حذف و تعدیل گردد.
3. محصول نهایی هر دستگاه باید تعیین شود و مشخص شود همه اقدامات آن دستگاه جهت رسیدن به آن خروجی نهایی است.
4. در این صورت بودجه حتما افزایشی نخواهد بود و ممکن است فعالیت ها و منابع بودجه ای دستگاه ها کاهشی باشد یا به میزان مساوی افزایش نداشته باشد.

🔹دستگاه های دولتی روزمرگی های خودشان را سعی کرده اند در قالب فرم هایی قرار دهند که دولت آن را به عنوان مبنای بودجه ریزی قرار دهد! در حالی که بسیاری از روزمرگی دستگاه ها عملا خروجی خاصی ندارند و تشریفاتی هستند که عامل اسراف منابع دستگاه ها نیز محسوب می شوند.

🔹در لایحه بودجه (تبصره 19) دولت روشی را برای مشارکت بخش خصوصی با استفاده از منابع صندوق توسعه ملی برای اتمام طرح های عمرانی پیش بینی کرده.

🔹تعیین تکلیف کردن برای منابع صندوق توسعه ملی توسط دولت محل اشکال است زیرا این صندوق دارای اساسنامه و رسالتی است و تصمیم گیری در ارتباط با منابع آن، فلسفه تشکیل صندوق را زیر سوال می برد.

🔹در لایحه بودجه 97 رشد 11 درصدی مالیات ها نسبت به قانون بودجه 96 در نظر گرفته شده.

🔹افزایش درآمدهای مالیاتی (بدون داشتن برنامه ای برای گسترش مودیان، کاهش فرار مالیاتی و…) می تواند فشار مالیاتی بر مودیان شناسنامه دار اقتصادی مانند اشخاص حقوقی غیر دولتی را افزایش دهد.

@Saeedjalily ✔

🔻بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
♥️جوانان عزیز دانشجو

🔹زمان کنونی و تحوّلات آن، انتظاراتی از #جوانان را تعریف می‌کند که در دوران‌‌های گذشته وجود نداشت یا شناخته نبود.

🔹جوان دانشجو باید آن تحولات و این انتظارات را به‌درستی بشناسد و خود را آماده سازد. انجمن‌های اسلامی و فضای دینی در آن، می‌تواند در این آمادگی، شما را یاری دهد.

🔹نقطه‌ی اصلی آن است که کار را برای #خدا و به شوق انجام وظیفه بکنید. اگر این توفیق را یافتید هدایت الهی هم به کمک شما خواهد آمد انشاءالله.

🔺سعادت همه‌ی شما را از خداوند متعال خواهانم.
سیدعلی خامنه‌ای
۴ بهمن ۱۳۹۶

☑️مطالب‌درباره‌رهبرانقلاب👇
@khamenei_ir

☕️ من می‌شوم چایی‌ریز امام

🔻رهبرانقلاب: قبل از ورود امام با دوستان روحانی جلسه‌ای تشکیل دادیم و گفتیم: خب فردا امام وارد تهران می‌شود؛… باید از حالا آماده باشیم و تشکیلات بیت امام را منظم کنیم. هرکس مسئولیتی به عهده بگیرد. همه قبول کردند که بیاییم درباره این قضیه فکر کنیم.
☕️ جلسه گذاشتیم. بنده گفتم: من می‌شوم قهوه‌چی. رفقا خندیدند و گفتند: شوخی می‌کنی؟ گفتم: نه، شوخی نمی‌کنم. اتفاقا چون اهل چایی هستم، خوب چایی درست می‌کنم؛ بالاخره منزل امام، یک چایی ریز می‌خواهد. آن چایی‌ریز من باشم.
🔹اين حرف موجب شد كه جلسه‌ی ما به يک سمت خوب رفت. فرق است بين اينكه هركس بنشيند جايی و هدف بگيرند كه رئيس اين تشكيلات چه كسی باشد؟ من در دلم بگويم بالاخره من مناسب‌ترم. شما بگوييد من مناسب‌ترم. اينجا يک معارضه و دعوا می‌شود.
🔺ما در اين دعوا، به قول زورخانه‌چی‌ها لنگ انداختيم. گفتيم ما نيستيم؛ شغل ما قهوه‌چی‌گری. همه لنگ انداختند و کار سامان گرفت. ۷۲/۵/۷

🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب

📕 باید نگاه خود را به نماز اصلاح کنیم

💠 چگونه می‌توان نماز را خوب خواند؟ اگر بخواهیم به نماز خود بها دهیم، بیشتر توجه کنیم و آن را بهتر بخوانیم، باید چه کنیم؟ ابتدا «باید نگاه خودمان را به نماز اصلاح کنیم» بعد به اقامه کردن یک نماز خوب بپردازیم.

💠 تصور رایج از نماز خوب این است که نماز خوب، همان نماز عاشقانه‌ای است که وصفش را در مورد اولیاء خدا شنیده‌ایم. خیلی‌ها تصور می‌کنند نماز خوب یعنی نمازی که از اول تا آخر آن اشک بریزی، از اول تا آخر در نماز از خوف خدا بترسی و بلرزی. تا گفته می‌شود نماز خوب، خیلی‌ها فکر می‌کنند یعنی نمازی که انسان در آن مستقیماً با خدا صحبت می‌کند؛ خدا را می‌بیند، به خدا و اولیاء خدا سلام می‌دهد و جوابشان را می‌شنود؛ در صورتی‌که منظور نماز خوب این نیست و معیار نماز خوب هم چنین چیزهایی نیست.

💠 معمولاً وقتی می‌خواهند ما را نصحیت کنند، به ما می‌گویند: «این چه نمازی است که می‌خوانی؟! می‌دانی امیرالمؤمنین(ع) موقع نماز چطور رنگ چهره‌اش از خوف خدا می‌پرید و چه حالی به ایشان دست می‌داد؟» گاهی اوقات این‌جور تبلیغات در مورد نماز، ما را پاک ناامید می‌کند. پیش خودمان می‌گوییم: «ما که هیچ وقت این‌جوری نخواهیم شد.» تا می‌گویند «نماز خوب»، ذهن‌مان سراغ نماز اولیاء خدا می‌رود. در حالی که نماز اولیاء خدا قله است. ما برای قدم برداشتن به سمت آن قله ابتدا باید به مقام نماز خوب برسیم.

💠 درست است که اهل‌بیت(ع) وقتی به نماز می‌ایستادند، تمام ارکان بدنشان از خوف حضرت حق می‌لرزید و از اشتیاق حضرت رب، رنگ چهره‌شان متغیر می‌شد، ولی فعلاً ما نمی‌توانیم چنین نمازهایی بخوانیم، شاید تا آخر عمرمان هم توفیق پیدا نکنیم این‌گونه نماز بخوانیم. پس قاعدتاً نماز خوب برای ما، نماز دیگری است.

💠 ما که هنوز در مراحل ابتدایی راه هستیم، نماز عاشقانه و نماز خائفانه خواندن هنوز در دسترس ما نیست. انسان که به این سهولت روزی پنج مرتبه از خدا نمی‌ترسد، ما شاید در عمرمان حتی یک بار هم از خدا نترسیده‌ باشیم. چشیدنِ «وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّه؛ و اما كسى كه از موقعيت پروردگارش ترسيد‏» مربوط به اولیاء خداست. خوف از مقام خدا، فرق می‌کند با اینکه به خاطر گناهانمان از خدا بترسیم.

💠 ما فعلاً نه می‌توانیم نماز خائفانه بخوانیم، نه می‌توانیم نماز عاشقانه بخوانیم. ما فعلا باید شروع کنیم به نماز خوب خواندن و برای اینکار باید از همین ابتدا نگاهمان را نسبت به نماز تغییر دهیم. و تصور و انتظار خودمان از نماز خوب را به یک انتظار معقول و دست‌یافتنی تبدیل کنیم؛ نماز خوب لزوماً همراه با اشک و ناله یا شور و شوق نیست. پس نماز خوب چه نمازی است؟

📚 بخشی از کتاب “چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟” اثر علیرضا پناهیان
🔻قسمت ۸

@Panahian_ir | #معرفی_کتاب