ریحانه

💠 واکاوی فتنه ۷۸ کوی دانشگاه / قسمت دوم

بعد از به وجود آمدن حوادث کوی دانشگاه و شعارهای ضدنظام و توهین‌هایی که به رهبری و نظام شد، دانشجویان عضو بسیج دانشجویی دانشگاه تهران که طی آن چند روز در دانشگاه حضور داشته و این صحنه‌ها را با چشم دیده بودند، برای اعلام برائت دانشجویان از این تحرکات و اقدامات از وزارت کشور خواستند که به آنها اجازه دهد تجمع آرام برگزار و از فتنه گران اعلام برائت کنند. در آن زمان در وزارت کشور به آنها گفته بودند: اگر با گروه‌های دانشجویی تحکیم وحدت و نهضت آزادی تجمع و راهپیمایی برگزار میکنید به شما مجوز داده می شود و در غیر این صورت حق تجمع ندارید. (این خود به معنی خواست اصلاحات به درگیری بیشتر و شعله‌ورتر کردن آتش درگیری‌ها بود ) در هر صورت وزارت کشور اصلاحات با این درخواست موافقت نکرده و علی‌رغم درخواست رسمی بسیج دانشجویی، مجوز نداد. تا آن روز وزارت کشور درباره تجمعات غیرقانونی برگزار شده در طول دو سه روز گذشته هیچ بیانیه‌ای منتشر نکرده و این تجمعات را محکوم نکرده بود اما بلافاصله برای عدم صدور مجوز برای تجمع دانشجویان بسیجی بیانیه صادر و آن را اعلام رسمی کرد تا اگر تجمع بسیج برگزار شد و توسط خودشان به نا آرامی کشانده شد بتوانند چهره خودرا تطهیر و انگشت اتهام را به سمت بسیج بچرخوانند . در این بیانیه هم با این حال هیچ اشاره‌ای به آشوب موجود در دانشگاه و خیابان‌های اطراف آن و غیرقانونی بودن این تجمعات نشد.

در آن زمان دانشجویانی که کمی اعتدال پیشه کرده با فتنه‌گری و به آشوب کشیدن فضای جامعه مخالف بودند، سعی کردند در گفت‌وگو با رسانه‌ها از جمله صدا و سیما و برخی روزنامه‌های وابسته به دولت از جمله ایران بیان کنند که از این فتنه‌گری اعلام برائت کرده و در این تجمعات و آشوب‌ها شرکت نمی‌کنند اما آن‌طور که برخی از این دانشجویان در گفت‌وگوهای خود گفته‌اند، عبدالله نوری از چهره‌های شاخص جناح اصلاحات به مدیرمسئول روزنامه ایران زنگ زده بود: تو به چه‌حقی با این افراد مصاحبه می‌کنی و غلط کرده‌ای که با جریان‌های جنبش دانشجویی که رادیکال هستند مصاحبه می‌کنی و در روزنامه دولت انتشار می‌دهی!!

به‌اعتراف مسئولان کوی دانشگاه، آنها خود، نیروی انتظامی را به محل حادثه دعوت کردند.
سردار نظری مسئول نیروی انتظامی که طی آن چند روز مسئول برقراری آرامش در خیابان انقلاب و اطراف آن بود می‌گوید: «ما را به جشن توطئه میهمان کردند و نیروی انتظامی به‌حسب مأموریت ذاتی خود، یعنی ایجاد نظم و امنیت و… در محل حاضر و در حادثه‌ای پر‌ابهام با اعمالی نظیر سلب آسایش مردم محل، خسارت به اموال عمومی و خصوصی، هتک حرمت به ارکان نظام، اهانت، آدم‌ربایی و گروگان‌گیری پلیس با شکنجه روحی و جسمی در دو مرحله، پرتاب بمب آتش‌زا توسط اغتشاشگران که بعضاً در قالب دانشجو رخ می‌نمودند مواجه گردید، گویی آنها خود را فراتر از قانون می‌دیدند!»  در این مورد کوهی مدیرکل سابق کوی دانشگاه نیز که خود از جمله مقصران و عاملان درگیری‌ها به شمار می‌رفت، به صراحت در دادگاه اعتراف کرد: «سردار نظری خود قربانی کوی دانشگاه شده است و حتی اگر او در محل حاضر نمی‌شد، ده‌ها نفر از دانشجویان کشته می‌شدند.
خیلی از کسانی که حادثه کوی دانشگاه را رقم زدند دانشجو نبودند این جریان برانداز تمام تلاش خودرا کرد که در آن سال نظام را به پرتگاه براندازی بکشد اما نتوانست باردیگر نیز سال ۸۸ این تلاش را نمود. پیاده نظام شیطان هیچ وقت از تلاش خود دست برنخواهد داشت 

💠 واکاوی فتنه ۷۸ کوی دانشگاه / قسمت اول

قبل از برگزاری اجتماع دانشجویی شب هفدهم تیرماه در کوی دانشگاه، تراکتی در کوی پخش شد مبنی بر “ما در اعتراض به تعطیلی روزنامه سلام تجمع می‌کنیم.” شخصی که این برگه‌ها را پخش کرد، شفیعی نام داشت که آن زمان دانشجو نبود، بلکه کارمند جهاد کوی دانشگاه بود و جالب است همین فرد بعداً توسط مصطفی تاج‌زاده معاون سیاسی وزیر کشور به سمت دبیر کمیسیون ماده 10 احزاب در وزارت کشور اصلاحات ترفیع پیدا کرد.

روزنامه‌های اصلاح‌طلب از چند روز قبل از برگزاری تجمعات غیرقانونی تعدادی از دانشجویان و دانشجو نمایان در کوی دانشگاه پیش‌بینی کرده بودند که این اتفاقات به وقوع می‌پیوندد. این روزنامه‌ها که از همان زمان به‌دلیل تیترهای هماهنگ شده به روزنامه‌های زنجیره‌ای معروف شدند، از همان روز اول تیتر کشته شدن و به خاک و خون کشیده شدن دانشجویان در کوی دانشگاه را برای خود انتخاب کردند و این در حالی بود که در روز 18 تیر هیچ‌کس کشته نشد و در فردای آن روز بود که عزت ابراهیم‌نژاد به قتل رسید.
تیتر اول روزنامه پس از 18 تیر روزنامه خرداد جالب توجه است، این روزنامه در 19 تیر 78 صفحه اول خود را با این تیتر درشت به چاپ می‌رساند «کوی دانشگاه تهران به خون کشیده شد» و تعداد دیگری از روزنامه‌های موسوم به زنجیره‌ای آن زمان از کشته شدن 3 تا 5 نفر و همچنین مجروح شدن صدها تن از دانشجویان خبر دادند. «قتل حداقل 2 دانشجو در حمله نیروی نظامی به خوابگاه قطعی است.» این مطلبی است که در روزنامه روز بیستم تیرماه صبح امروز چاپ شده بود. روزنامه «نشاط» هم همچون روزنامه‌های هم‌طیف، در تحلیل‌های خبری خود، بیشتر به تحریک و دامن زدن به تشنجات اقدام می‌کرد.

بر خلاف نوشته روزنامه‌های زنجیره‌ای که تیتر زده بودند: «اجساد شهدای دانشجو! را به ما تحویل دهید» هیچ فردی در شب 18 تیر کشته و یا شهید نشد! روزنامه‌های دوم خردادی، حتی اسامی شهدا را هم چاپ ‌کردند، یعنی دقیقاً کاری که در فتنه 88 نیز تحت لوای 72 شهید انجام دادند و باز هم این پروژه به شکست خورد. قبل از به وقوع پیوستن حوادث کوی دانشگاه بود که تئوریسین‌های جبهه اصلاحات از جمله سعید حجاریان بیان کرده بودند اصلاحات برای بقا خون می‌خواهد صحبتی که در فتنه ۸۸ نیز به کرات از آنان شنیدیم بسیاری از تحلیلگران بر این باورند حوادث کوی دانشگاه و بعد فتنه 88 دقیقاً برای همین مسئله بود که اصلاحات بتواند با پروژه شهید سازی ریشه‌های سست جریان خود را محکم نماید. علاوه بر نشریات اصلاح‌طلب، بسیاری از مسئولین سیاسی نیز با موضع‌گیری‌های خود تأثیر فراوانی بر التهاب فضای سیاسی و دانشجویی داشتند. مصطفی تاج‌زاده که خود عضو کمیته تحقیق و تفحص شورای عالی امنیت ملی بود و هم اکنون نیز موضع‌گیریهای شاذ او شمشیر کشیده شده برروی نظام است در مصاحبه‌ای با یک روزنامه ایتالیایی اعلام کرد: «در حال حاضر می‌دانیم که دو نفر در این حادثه کشته شده‌اند!»  موسوی لاری وزیر کشور و رییس شورای امنیت کشور نیز در این باره گفت: «ادعای دفتر تحکیم وحدت درباره کشته شدن دانشجویان و برگزاری مراسم بزرگداشت، ادعایی کذب و کار بسیار بدی بود که باید به این تخلف دفتر تحکیم رسیدگی شود».
#ادامه_دارد