راز گریه های آیت الله بهجت در نماز
📿ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﮐﺮﺩﻡ، ﮐﺎﺭﻡ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺑﻮﺩ، ﺭﻭﺯﻱ ﺍﺯ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺠﺖ (ﺭﻩ) ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻡ.
📿ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻗﻢ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺠﺖ (ﺭﻩ) ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ، ﻫﻤﻴﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮐﺮﺩﻡ،
📿ﺑﻪ ﻗﻢ ﺭﻓﺘﻢ، ﺩﻳﺪﻡ ﺑﻠﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺎﺷﮑﻮﻫﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭ ﻗﻢ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ، ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﻱ ﭘﺸﺖ ﺁﻗﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺨﺶ ﺑﻮﺩ،
📿ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺍﻡ ﺭﺍ ﻃﻮﺭﻱ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺮﻭﻡ ﻗﻢ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺤﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺁﻗﺎﻱ ﺑﻬﺠﺖ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ.
📿ﻳﮏ ﺳﺎﻝ ﮐﺎﺭﻡ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ ﻗﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺑﺮﻣﻲﮔﺸﺘﻢ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﻴﮑﺎﺭ ﻧﻨﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﺍ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﺯﻧﻲ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻢ ﻣﻲﺭﻭﻱ؟ ﺧﻮﺏ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ….
📿ﮐﻢ ﮐﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎﻱ ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺠﺖ (ﺭﻩ) ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﻼﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﺧﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺣﺴﺎﺱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ،
📿ﺁﺧﻪ ﭼﺮﺍ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻲﮐﺸﻪ؟ ﭼﺮﺍ ﺩﺍﺩ ﻣﻲﺯﻧﻪ؟ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﺳﻼﻡ ﻣﻲﺩﻩ؟ ﺣﺴﺎﺳﻴﺘﻢ ﻃﻮﺭﻱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﻼﻡﻫﺎﻱ ﺁﻗﺎ ﺳﻼﻡ ﻣﻲﺩﺍﺩﻡ.
📿ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﻧﻔﻬﻤﻢ ﭼﺮﺍ ﺁﻗﺎ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻼﻡ ﺁﺧﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻲﮐﺸﻪ ﺩﻳﮕﻪ نمیاﻡ ﻗﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﻧﻢ، ﻫﻤﻮﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﻲﺧﻮﻧﻢ، ﺍﻳﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺁﺧﺮﻣﻪ …
📿ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺁﻭﻣﺪﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺩﻡ ﺩﺭﺏ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻗﺎ، ﺩﺭ ﺯﺩﻡ، ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﭼﻴﻪ، ﺭﻓﺘﻢ ﺩﻳﺪﻡ ﺁﻗﺎ مهمان ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ،
📿ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﻏﻮﻃﻪﻭﺭ ﺷﺪﻡ، ﺗﻮ ﺫﻫﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﺣﺮﻑ ﻣﻲﺯﺩﻡ، ﺁﻗﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﻲ ﻣﻲﺭﻡ ﻫﺎﻥ! ﺁﻗﺎ ﺩﻳﮕﻪ نمیاﻡ ﭘﺸﺘﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﻧﻢ ﻫﺎﻥ!
📿ﺗﻮ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺠﺖ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺣﺮﻓﺎﻣﻮ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻪ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻟﺮﺯﻳﺪﻡ، ﻳﻌﻨﻲ ﺁﻗﺎ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﻣﻦ ﭼﻲ ﻣﻲﮔﻔﺘﻢ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﮔﻔﺘﻢ، ﺑﻠﻨﺪ ﺣﺮﻓﻲ ﻧﺰﺩﻡ، ﭼﻄﻮﺭ ﺷﻨﻴﺪ؟ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ،
📿ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺋﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﻲﮔﻔﺘﻢ ﺁﻗﺎ ﭼﻄﻮﺭ ﺣﺮﻑﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ؟ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺷﺐ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻡ،
📿ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻡ ﭘﺸﺖ ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺠﺖ (ﺭﻩ) ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺩﺭﺻﻒ ﺍﻭل ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻢ ، ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪﻡ، ﺩﺭ ﺑﻴﺪﺍﺭﻱ ﺍﺻﻼ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﻒ ﺟﻠﻮ ﺑﺮﺳﻢ ﭼﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮﻡ ﺻﻒ ﺍﻭﻝ!ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺁﻗﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪﻡ،
📿 ﻳﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻡ، ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻱ ﺁﻗﺎ، ﺭﻭﺑﺮﻭﻱ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻳﮏ ﺩﺭﺑﻲ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺑﺎﻍ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺁﺑﺎﺩ، ﺁﺧﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺭﻭ ﮐﻲ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ؟ ﺍﺻﻼ ﻗﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﻍ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻧﺪﺍﺭﻩ، ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻡ، ﺑﺎﻍ ﺳﺮ ﺳﺒﺰ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻴﻮﻩﺍﻱ ﺑﻮﺩ، ﺧﺪﺍﻱ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻍ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩﻩ؟ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻼﻡ ﺁﺧﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ،
📿ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﻼﻡ ﻧﻤﺎﺯ ﺩﺭﺏ ﺑﺎﻍ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ، ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺮﻳﺪﻡ.ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﻡ؟ ﺁﻗﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﺌﻮﺍﻝ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻧﺪ،
📿ﭘﺲ ﺭﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﺁﻗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﻼﻡ ﻧﻤﺎﺯ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﺎﮐﻲ ﺑﻮﺩ؟ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻲﮐﺸﻴﺪ، ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﺌﻮﺍﻟﻢ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ
📿ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻪ ﻗﻢ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯﻣﻲﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﺁﻗﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ.»
🌸ﺍﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯﮔﺰﺍﺭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻤﻲ ﺑﻬﺠﺖ (ﺭﻩ) ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺴﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺟﻊ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻓﻘﻴﺪ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺳﺎﻟﮕﺮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺠﺖ (ﺭﻩ) ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﻭﺭﺍﻣﻴﻦ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﺷﺪ.
