ریحانه

💠 بودجه دفاعی کشور علیرغم افزایش هر ساله از آغاز دولت یازدهم تا کنون، همچنان از بودجه دفاعی دولت قبل کمتر است!

🔹سال 92: 13.5 هزار میلیارد تومان
🔹سال 93: 2 هزار میلیارد تومان (11.5هزار میلیارد تومان کاهش)
🔹سال 94: 2.3 هزار میلیارد تومان
🔹سال 95: 3.1 هزار میلیارد تومان
🔹سال 96: 4.2 هزار میلیارد تومان

🔸دولت یازدهم بدون اشاره به کاهش 11.5 هزار میلیاردی بودجه دفاعی کشور در سال 92، صرفا به افزایش های جزئی در این ردیف بودجه در سالهای مختلف اشاره کرده و با بازی با آمار، خود را طرفدار افزایش بودجه دفاعی کشور و صاحب موشک های سپاه نشان می‌دهد.

🔸سال گذشته نیز دولت روحانی در لایحه بودجه 95، مجموع بودجه نهادهای نظامی را 5 هزارمیلیارد تومان کاهش داده بود که با واکنش تند مجلس روبرو شد. نوبخت در واکنش به این واکنش مجلس اعلام کرد که برای تقویت بنیه دفاعی اصلا پولی وجود ندارد! این در حالی است که همین میزان بودجه نیز هیچگاه توسط دولت محقق نشد و سال گذشته سرلشگر باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح از تحقق تنها 20% از بودجه نظامی کشور از سوی دولت خبر داده بود.

💠 صدای روحانی درآمد؛ کنایه‌گویی‌های تنش‌زا شروع شد

🔹🔸طی یک هفته‌ی گذشته، به دلیل مشکلاتی که در حنجره حسن روحانی به وجود آمده بود، به توصیه پزشکان او ناگزیر به تعطیلی سخنرانی‌های خود شده بود.
همین یک هفته سکوت، نشان داد که بسیاری از مشکلات موجود در کشور، ناشی از کنایه گویی، تنش آفرینی و انتخاباتی نگاه داشتن فضای عمومی کشور است.

♦️امروز، اما روحانی مجددا سخنرانی‌های خود را از سر گرفت و در اولین حرف‌های بعد از دوران نقاهت صوتی، بازهم مشغول تکه پراکنی و ایجاد تنش و مشغول تاختن بر بخشی از مردم و بعضی نهادها شد.او در جشنواره عمران سلامت گفت: “

🔻عده ای قلیل به ناحق تریبون‌های بزرگ را در اختیار دارند، اما ملت ما بزرگ تر است.
🔻آنها که از خاکمان با موشک یک مرکز تروریستی را هدف قرار دادند فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی کشور تامین می‌کند.
🔻سلاح‌های راهبردی ساخته شده در دولت یازدهم حدود ۸۰ درصد کل میزان قبلی است.

♦️کاش رصدگران مسایل سیاسی، تحلیلی از یک هفته سکوت روحانی و فضای نسبتا آرامی که از این موضوع بر کشور حاکم شده بود، را به او ارایه می‌کردند تا بداند اگر واقعا به قصد خدمت به مردم وارد عرصه شده، راه آن از تکه پراکنی و کنایه گویی و بیان حرف‌های تنش‌زا نمی‌گذرد.