ریحانه

حسین قدیانی نوشت:

سال‌ها پیش، با چراغ سبز پررنگ جمعی از دوستان که همگی هم بدبختی قرمز بودند، برای تماشای یکی از بازی‌های مهم پرسپولیس در لیگ برتر، رفتیم استادیوم! برویم، نرویم؛ رفتیم دیگر! دقیقه‌ی فکر کنم ۲۶ بود اما که پرسپولیس گل زد! همه‌ی دوستان بلکه می‌خواهم بگویم همه‌ی استادیوم پریدند هوا، الا من آبی! القصه! شادی بعد از گل جماعت که تمام شد، یکی از رفقا، رو کرد به من و خیلی آهسته در گوشم گفت: «می‌دانم با ما نیستی و دلت هم با ما نیست اما دوباره اگر پرسپولیس گل زد، الکی هم که شده بپر بالا! و ۲ تا هورا، همین‌جوری بکش! حالا نمی‌گویم دقیقا مثل ما، اما ی کوچولو و فقط هم برای حفظ ظاهر! این‌جوری که ساکت و مغموم نشسته‌ای، خیلی ضایع است پیش ملت!»

رونوشت: حسن روحانی!